Długo wyczekiwany moment dla fanów O.N.A.! Z okazji 30. rocznicy premiery debiutanckiego albumu „Modlishka” (wydanego w maju 1995 roku), do serwisów streamingowych trafia komplet pięciu studyjnych płyt zespołu oraz kompilacja z jego największymi przebojami. To symboliczny powrót jednej z najważniejszych formacji w historii polskiego rocka – pełnej charyzmy, bezkompromisowości i niepodrabialnego brzmienia.
Zespół O.N.A. to jedno z najważniejszych zjawisk w historii polskiej muzyki rozrywkowej lat 90. i początku XXI wieku. Grupa zrewolucjonizowała krajową scenę rockową, wnosząc do niej bezkompromisową energię, ciężkie gitarowe brzmienie i emocjonalne, nierzadko prowokujące teksty. Od chwili debiutu wyznaczała nowe standardy – zarówno artystyczne, jak i wizerunkowe – stając się głosem młodego pokolenia oraz ikoną rockowej ekspresji tamtych lat. O.N.A. była także symbolem zmian zachodzących w Polsce po transformacji ustrojowej. Ich utwory – takie jak „Kiedy powiem sobie dość”, „Drzwi” czy „Niekochana” – weszły do kanonu polskiej muzyki, a Agnieszka Chylińska stała się jedną z najbardziej wyrazistych postaci rodzimej sceny. Zespół zapełniał sale koncertowe, zdobywał prestiżowe nagrody – m.in. Fryderyki, Superjedynki, wyróżnienia magazynów „Tylko Rock” i „Gitara i Bas” – a jego twórczość do dziś inspiruje kolejne pokolenia muzyków.
Formacja powstała jako kontynuacja projektu Skawalker, w którym grali Grzegorz Skawiński, Waldemar Tkaczyk, Zbigniew Kraszewski i Wojciech Horny. Pod koniec 1994 roku do zespołu dołączyła debiutująca w branży muzycznej 18-letnia Agnieszka Chylińska, która objęła rolę wokalistki. Siłą O.N.A. była nie tylko wyrazista frontwoman, ale również znakomici instrumentaliści, których talent i doświadczenie zbudowały niepowtarzalne brzmienie grupy. Grzegorz Skawiński – odpowiedzialny za większość kompozycji i produkcję muzyczną – nadawał utworom charakterystyczny, gitarowy sznyt i dbał o artystyczną spójność zespołu. Waldemar Tkaczyk na basie zapewniał solidny fundament rytmiczny i współtworzył muzyczny język O.N.A. Nie sposób pominąć wkładu Wojciecha Horny’ego, którego klawiszowe partie wzbogacały brzmienie zespołu o przestrzenne, mroczne i elektroniczne akcenty. Za perkusją przez większość czasu zasiadał Zbigniew Kraszewski, dostarczając energetycznego i precyzyjnego rytmu. Zespół zakończył działalność w 2003 roku, żegnając się z fanami pełnym emocji koncertem w warszawskim klubie Stodoła.
Z perspektywy czasu O.N.A. jawi się jako formacja, która wprowadziła polski rock na zupełnie nowy poziom. Bezkompromisowa, szczera i autentyczna – zostawiła trwały ślad w świadomości słuchaczy i w historii krajowej muzyki. Grupa wydała pięć albumów studyjnych: „Modlishka” (1995), „Bzzzzz” (1996), „T.R.I.P.”. (1998), „Pieprz” (1999) i „Mrok” (2001), z których każdy uzyskał status złotej lub platynowej płyty. W dorobku zespołu znajdują się również kompilacja „To już naprawdę koniec 1995–2003” (2003), album z remiksami „re-T.R.I.P.” (1999) oraz wydany na DVD przekrojowy film o zespole „Wszystko to co my (1995–2002)” (2002).
W maju 1995 roku ukazał się debiutancki album zespołu zatytułowany „Modlishka”, który okazał się wielkim sukcesem komercyjnym. Single „Drzwi”, „Znalazłam” oraz „Koła czasu” pochodzące z tego albumu stały się wielkimi, ponadczasowymi przebojami, a sam album szybko otrzymał status Złotej Płyty. Krótko po premierze albumu zespół pojawił się na 32. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.
Tracklista albumu:
1. Znalazłam
2. Koła czasu
3. Cwany
4. Drzwi
5. Wszystko dla Ciebie mam
6. Z drugiej strony lustra
7. Brylantyna
8. Modlishka
9. Mgnienie
Niespełna półtora roku później, we wrześniu 1996 roku przyszedł czas na premierę drugiego studyjnego krążka „Bzzzzz”. Zwiastował go singiel „Krzyczę – jestem”, a cały materiał który nagrali był niezwykle spójny. Teksty do piosenek napisała Agnieszka Chylińska, ukazując w nich najciemniejszą stronę swojego życia. To właśnie na tym albumie znalazł się singiel „Kiedy powiem sobie dość”, który jest najbardziej rozpoznawalnym utworem O.N.A. Za sprzedaż „Bzzzzz” zespół otrzymał podwójną platynę, jak również dwa Fryderyki w kategoriach Zespół Roku i Album Roku – Rock.
Tracklista albumu:
1.Białe ściany
2. Kiedy powiem sobie dość
3. Krzyczę – jestem
4. 24 godziny po…
5. W mojej głowie
6. Jedziesz, jedziesz
7. Absta
8. Telefon dzwoni…
9. Nie chcę dawać tego, co najlepsze
Kwiecień 1998 roku był miesiącem premiery trzeciego albumu „T.R.I.P.”, który promowała piosenka „Najtrudniej”. Dobra passa zespołu trwała, kolejny album zdobył złotą płytę, a następne najważniejsze statuetki w kraju były na wyciągnięcie ręki. W utworach pojawiają się elektroniczne bity i sample, którym towarzyszy industrialno-rockowa atmosfera. Agnieszka Chylińska prezentuje tu pełne spektrum emocji – od szeptu po krzyk, od zimnego dystansu po wulkaniczną ekspresję. To jeden z jej najbardziej świadomych i dojrzałych wokalnie występów w czasach O.N.A.
Tracklista albumu:
1.Nie chcę nigdy – babcia
2. Najtrudniej
3. Temu, który jest
4. Czarna myśl
5. Rośnie we mnie gniew
6. Nienawidzę
7. Kwaśna przygoda
8. Hystoryjka
9. To naprawdę już koniec
„Pieprz” to czwarty i przedostatni studyjny album zespołu, który stanowi stylistyczny zwrot w stronę bardziej bezpośredniego, surowego rocka. W porównaniu do poprzednich płyt, takich jak „T.R.I.P.”, zespół zredukował obecność elektroniki, stawiając na mocne, gitarowe brzmienie z elementami hard rocka i hardcore'u. Głos Agnieszki Chylińskiej jest wyrazisty, pełen złości, siły i kobiecej niezależności. Muzycy poruszali w piosenkach wiele tematów, od skrajnych emocji w relacjach, kobiecej sile i seksualności, aż po wewnętrzne rozdarcia. Spowodowało to stworzenie piosenek pełnych brutalnej szczerości, napięcia i otwartości. Były one po prostu „ostre jak pieprz”.
Tracklista albumu:
1.Duży kac
2. Ciągle Ty
3. Nie to nie
4. Szkoda by było
5. Na razie
6. Moje zło
7. Rozbieraj mnie
8. Jestem silna
9. Pieprz
10. Moja odpowiedź
„Mrok” jest ostatnim studyjnym materiałem O.N.A., wydanym w październiku 2001 roku. Utwory zawarte na tej płycie faktycznie były mroczniejsze niż dotychczas, prezentując przy tym eksperymentalnie cięższe brzmienia. W porównaniu do wcześniejszego, bardziej rockowego „Pieprzu” czy bardziej przebojowego „T.R.I.P.”, „Mrok” to płyta mniej przystępna, ale dużo głębsza i bardziej introwertyczna. Teksty Agnieszki Chylińskiej są pełne emocjonalnej intensywności, czasem wręcz bolesne, i znakomicie wpisują się w ciężką warstwę dźwiękową. Materiał z „Mroku” jeszcze bardziej pogłębiał psychologiczną i muzyczną ciemność, którą zapowiadał „Pieprz”.
Tracklista albumu:
1.Suka
2. Wszystko to co ja
3. Zmęczona
4. Niekochana
5. Szpetot
6. Łamanie kołem
7. On tu jest
8. Krzyk przed spaleniem
9. Mrok
„To naprawdę już koniec 1995-2003” to kompilacja z najlepszymi utworami O.N.A., które ukazały się na wcześniejszych płytach. Ikoniczne piosenki, które na stałe zapisały się w historii polskiego rocka lat dziewięćdziesiątych i początków nowego tysiąclecia. To podsumowanie dyskografii zespołu dla każdego ich fana, oddaje hołd ich twórczości, emocji i energii, które charakteryzowały O.N.A. Album zamyka pewien etap w twórczości formacji, na krótko przed ich rozwiązaniem w 2003 roku. „To naprawdę już koniec” pozostał podsumowaniem muzycznej kariery zespołu, który na zawsze wpisał się w historię polskiej muzyki rockowej.
Tracklista albumu:
Disc 1
1. Rośnie we mnie gniew
2. Kiedy powiem sobie dość
3. Wszystko to cja
4. Vete Mejor Es Así (Drzwi)
5. Nie to nie
6. Mimo wszystko
7. Koła czasu
8. Znalazłam
9. Krzyczę – jestem
10. Najtrudniej
11. Nie chcę dawać tego, co najlepsze
Disc 2
1. Ciągle Ty
2. Nienawidzę (Coptic Rain Mix) (Laibach Remix)
3. Moja odpowiedź
4. 24 godziny po…
5. Hystoryjka
6. Mrok
7. Jestem silna
8. Tired
9. Niekochana
10. To naprawdę już koniec